De tweede Maasvlakte

De afgelopen jaren liet ik steevast iedere zondagochtend vroeg, weer of geen weer, mijn twee labradors en mezelf uit op de Maasvlakte. Op zoek naar vuursteen en botten. Hetgeen ik aan botten vond was niet veel meer dan slachtafval van koe, paard en varken. Tot ik afgelopen november iets vreemds vond dat ik niet thuis kon brengen. Een hard, plat, schelpachtig voorwerp met 6 vingertjes. Gelukkig was het ook deze keer weer mevr. Alice van Duin van Naturalis die, zoals diverse malen hiervoor, mij uit de droom kon helpen. Het bleek een lamel te zijn van een mammoetkies. Dit was het begin van meerdere vondsten op een nog niet opgespoten stuk strand. Het volgende bot dat ik vond bleek een stuk heupbeen te zijn, ook van een mammoet. Gekscherend gemaild dat ik op zoek ging naar een slagtand die ik tot mijn verbazing de week daarop vond. Hoewel niet groot, ongeveer 22 cm, was het ondubbelzinnig een stuk