De webben van spinnen als inspiratiebron. Jaap de Ruig werkt veel met aan de natuur onttrokken materialen. Hij plaatste eens een advertentie in Amsterdamse kranten om voldoende dode muizen te bemachtigen. leder muizelijkje heeft weer een andere vorm, roept een emotie op. Al die muizelijkjes naast elkaar maakt iets in je los. Een collage van al die gefotografeerde muizelijkjes is een vorm van kunst, zo schrijft Jaap in zijn boekje “Beeldend werk/visual art 1997-1998”. Een bak vol meelwormen roept associates op met de zee, de eindeloze golven. Voor wie het wil zien! Eerder dit jaar had Jaap een expositie in Amsterdam. Daar was zijn roestvrij stalen frame met webben te zien. De fraaie gebogen vormen, de welvingen, de spanningen in een Tegenaria-web hebben iets speciaals. Webben als onderdeel van een groter geheel. Een herkenbaar object als een web krijgt opeens door het weghalen uit zijn normale omgeving van stoffige hoeken en duistere, verlaten zolders en het plaatsen in een andere context, door het effect van herhaling ook, een heel andere gevoelswaarde. Heel spannend vind ik de foto, in het genoemde boekje, van ronde ballen, ieder met een eigen kleur en verschillende textuur. Die ballen zijn ontstaan door steeds maar een webknoedeltje door een volgend web te rollen, waardoor de bol steeds groter wordt. Alles wat in het web hangt wordt opgenomen, uitgezogen prooien, oude spinnehuidjes, stof. Negen bollen werden er gemaakt op negen verschillende plaatsen. Op de foto zien ze er fantastisch uit. Jaap de Ruig is trouwens eigenlijk fotograaf. Hij woont in Breukelen.