Op 23 juli van dit jaar had ik het geluk een broedkolonie van de witwangstern te ontdekken in een oude rivier van de Lek. Aangezien men ter plaatse bezig is deze rivierarm vol te spuiten met klei, meen ik als ik de eerste vogel te zien krijg, even een visdiefje voor mij te hebben, dat met de buik in de modder heeft gezeten. Doch als even later weer zo’n vogel met donkere buik over mij vliegt en verderop nog enige, begrijp ik dat dit een bijzondere waarneming is. Weldra valt mij de vreemde alarmroep op (de vogels alarmeren hevig). Deze klinkt schor en rasperig. De vleugels rijn licht leigrijs, de buik is bij het ene exemplaar donkerder dan bij het andere. Snavel en poten zijn krachtig donkerrood, veel donkerder dan bij het visdiefje.