Kort na de tweede wereldoorlog heerste er in Engelse natuur, en vogelbeschermingskringen een 20 grote ongerustheid over het lot van het waterwild, dat tot een breed opgezet onderzoek werd besloten. De brede opzet bleek uit de naam, die de initiatiefnemers zich gaven: International Wildfowl Inquiry. Tegenwoordig luidt de naam International Wildfowl Research Bureau (I.W.R.B.). De oproep tot medewerking aan de West- en Noordeuropese landen vond het eerst weerklank in Nederland, waar reeds in 1947 incidentele tellingen werden verricht door Dr. L. Tinbergen. In het volgende jaar droeg de Nederlandse subcommissie voor waterwildonderzoek het werk over aan het Itbon.