Jac. P. Thijsse als voorbeeld: Het begon met goudplevieren

Een heerlijk zonnetje haalt me die morgen al vroeg uit bed. Het is een prachtige heldere ochtend en het begint al warm te worden, als ik een beetje slaapdronken naar buiten stap. Met m’n ogen knipperend tegen de zon doe ik een voorzichtige poging om wakker te worden. Het is zo’n ochtend, waarop je vergeet je te wassen, omdat je direct uit bed naar buiten stapt; waarop je de frisse lucht diep Inademt en alle vogelgeluiden op je laat inwerken. Zo’n ochtend, waarop een vage onrust zich van je meester maakt en je je onbewust een beetje schuldig voelt, wanneer je weer naar binnen wilt gaan.