In memoriam Job van de Peppel

Toen het bericht ons bereikte dat op 18 oktober Jacob van de Peppel op de leeftijd van 76 jaar was overleden, beseften wij dat een goede en trouwe vriend ons was ontvallen. Ik leerde hem kennen en waarderen door contact met A. B, Wigman, nu al bijna een halve eeuw geleden. Wij hadden de zelfde instelling ten opzichte van de natuur, de planten- en dierenwereld en hadden ook de zelfde liefhebberijen. Hij was een verwoed natuurliefhebber en een man van het veld en de vrije natuur en door onze gemeenschappelijke hobby van de natuurfotografie ontstond er een contact, dat nimmer verbroken werd. Hij was niet alleen een bijzonder kundig en artistiek ingesteld natuurfotograaf, die ons telkens verraste met fraaie staaltjes van landschapsfotografie en met uitstekend geslaagde opnamen van zoogdieren en vogels, maar ook een man met twee rechterhanden. Van alle markten was hij thuis en als amanuensis aan de Landbouw Hogeschool te Wageningen onvervangbaar. Hij was al naar het uitkwam glasblazer, schrijnwerker en timmerman, hij was gewiekst met de soldeerbout, als smid en als lasser, hij kon boetseren, tekenen en schilderen, had verstand van boerenwerk, tuinierde met succes en was in alle opzichten een handig man, vindingrijk en spits in het bedenken van oplossingen voor lastige en moeilijke problemen. Bovendien was hij een zeer knap preparateur en daar hij zijn objecten langdurig in het veld had geobserveerd en bestudeerd, gaf hij zijn werkstukken steeds de juiste houding, vormgeving en expressie.