Als we een opgezette vogel bekijken, heeft dat het grote voordeel, dat we er ons gemak van kunnen nemen en hem goed opnemen zonder het risico te lopen dat hij zich aan onze waarneming onttrekt. Zodoende hebben we alle gelegenheid elk detail in ons op te nemen, ons oog te laten vallen op de vele kleurschakeringen en de verrassende vormen, waarbij ons steevast opvalt, dat de totaalindruk, die een vogel op ons maakt, altijd in overeenstemming is met de details. Bij de Kluut vinden we het eenvoudige en daardoor sprekende licht-donker motief over het gehele lichaam terug: zwarte strepen over de witte vleugels en rug, zwart op de kop en in de nek, lange lei-grijze poten en een lange, donker gekleurde, uiterst sierlijk opgewipte snavel. Het is een opvallende vogel: contrasterende kleuren, hoop op de poten, een opmerkelijk gevormde snavel, en toch passen alle details bij elkaar omdat zij één bepaalde sfeer oproepen: die van een fijnzinnige Japanse pen-tekening. Hoe wreed zou dit beeld verstoord worden als de Kluut een dikke en rechte vuurrode snavel gehad zou hebben zoals die van de Scholekster; of probeert u zich eens voor te stellen, wat er nog over zou blijven van de subtiele, lichtvoetige indruk als de Kluut de korte bruine pootjes van de Veldleeuwerik zou hebben gehad. Wég Japanse prent!