Vraag en antwoord over de vogelwet 1936

Bij de redactie van Het Vogeljaar kwam onlangs de volgende brief van Rens Penninx, Baken 52 te Groningen, binnen: ’Op 18 april j.l. vond ik op een stuk bouwland bij Meerssen (Zuid-Limburg) een pas dode Bruine Kiekendief. Op 25 cm van de kop lagen de schalen van twee vergiftigde kippeeieren en op zo’n 15 meter daar vandaan een nagebootst nest met nog twee volle gifeieren en een leeggegeten dop. De volgende vragen zijn n.a.v. dit gebeuren bij mij opgekomen: 1. Gifeieren leggen, mag dat? Zo ja, van wie, en waarvoor dient het? 2. Gebeurt het bewust vergiftigen van (stoot-)vogels veel in Limburg en eventueel elders? 3. Welke procedure behoort men te volgen als men (vergiftigde) dode vogels vindt?’ ANTWOORD: Voor het gebruik van gifeieren ter ’verdelging’ van kraaiachtigen is een vergunning vereist van de Directie Faunabeheer van het Ministerie van Landbouw en Visserij te Den Haag. Er worden per jaar 300 à 400 van dergelijke vergunningen verleend aan jachtgerechtigden, waarbij het gebruik van Alpha Chloralose wordt toegestaan. Voor Fosfor of andere giftige middelen wordt geen vergunning gegeven.