Op de IBCC-conferentie werden de volgende kwantitatieve inventarisatiemethoden ter sprake gebracht: 1a. Karteringsmethode (mapping method). 1b. Lijn-transektmethode. 1c. Diverse punt-transektmethoden. 1d. IPA (Indice Ponctuelle d’Abondance); willekeurig verdeelde punten. 1e. EFP (Echantillonnages Frequentiels Progressifs). 1f. Vangen van de vogels. Bijna al deze methoden zijn bedoeld om het populatieverloop van een aantal soorten in een bepaald landschapstype (habitat) te kunnen volgen. Voor elk landschapstype worden een aantal proefgebieden onderzocht, die als representatief worden beschouwd. Deze technieken geven alleen informatie over veel voorkomende soorten. Het is onmogelijk verantwoorde uitspraken te doen omtrent voor- of achteruitgang van zeldzame soorten. Voor al deze projecten geldt, dat ze alleen nut hebben als men ze vele jaren achtereen kan herhalen en dat men er goede en gemotiveerde waarnemers voor nodig heeft.