Faunavervalsing?

De laatste jaren hebben verschillende vogelsoorten onze avifauna verrijkt(?), die in ons land niet thuishoren. De Turkse Tortel valt hier buiten, want deze soort heeft zich in enkele tientallen jaren spontaan vanuit Zuidoost-Europa over vrijwel alle landen van Europa verspreid, waarbij deze soort een explosieve verspreidingsdrift liet zien. In 1947 werden de eerste exemplaren in Nederland gesignaleerd en thans broeden hier naar schatting meer dan 70.000, wellicht zelfs 100.000 paren. Hier zien wij dus een zeer opmerkelijke installatie van een nieuwe soort. De Zwarte Specht is een voorbeeld van een soort die in een zich sinds 1917 in een langzaam tempo als broedvogel in Nederland verspreidde en thans ook op meerdere plaatsen in de duinstreek als broedvogel voorkomt. Zo zijn er nog meer voorbeelden van areaal-uitbreiding. Met de Nijlgans is het een ander geval. Deze ganzensoort, die verwant is aan de Bergeend, stamt uit Afrika en wordt als sier- en parkvogel al sinds eeuwen in gevangenschap gehouden. Dat was al het geval bij de Romeinen en de Grieken. Ook in Engeland wordt deze soort al sinds heel lang als parkvogel gehouden. Ontsnapte exemplaren zorgden voor een in het wild levende populatie, die op het ogenblik reeds uit enkele honderden exemplaren bestaat.