De Zwarte Kraai Corvus corone op het Naardermeer

De Zwarte Kraai Corvus corone heeft in de volksmond geen beste naam: zijn verschijning wordt bijgelovig als een ongunstig voorteken opgevat. Het feit dat doodgravers ook wel 'kraaien’ genoemd worden, zegt in dit opzicht genoeg. Ook in oudere ornithologische litteratuur wordt vaak misprijzend over hem gesproken, en dan met name vanwege de schade die kraaien door nestroof aan andere vogels zouden toebrengen. Gelukkig wordt tegenwoordig serieus onderzoek aan deze bijzonder interessante vogel verricht: men leze onder andere het artikel van Tinbergen (1978), waarin het intelligente voedselzoekgedrag van de Zwarte Kraai wordt besproken. In dit artikel willen wij een bijzonder aspect van het foerageergedrag van een aantal kraaien op het Naardermeer bespreken, zoals wij dat in 1978 waargenomen hebben tijdens een onderzoek naar de schade die deze soort zou toebrengen aan Purperreiger Ardea purpurea, Lepelaar Platalea leucorodia en Aalscholver Phalacrocorax carbo (Duchateau & Hoekstra 1978). Eerst zullen wij echter pogen de lezer een indruk te geven van wat men wijds zou kunnen noemen de oecologie van de Zwarte Kraai.