Ter herinnering aan Jan P. Strijbos

Mijn vader hield van alle jaargetijden, maar van het voorjaar het meest. Nu alles staat uit te botten, de eiken en de kastanjebomen, nu vogelkers en fluitekruid in volle bloei staan— nu bedroeft het ons, dat hij er dit jaar niet meer van heeft kunnen genieten. Het is nu net drie weken geleden, dat we voor het eerst bij vader geroepen werden omdat hij ineens echt ziek was geworden —en de verschijnselen van longemfyseem zich openbaarden. Gedurende deze weken— en ook in een week kort daarvóór, toen Marjon (mijn zuster) en ik, dank zij vader en Aje de gelegenheid kregen samen een reis naar Kreta te maken, hebben we veel jeugdherinneringen opgehaald— en er is veel van lang geleden door ons hoofd gegaan.