Met kabinet hoopt binnenkort een definitief besluit te nemen over de toekomst van ons grootste zoetwatergebied: het IJsselmeer. Meet het zuidelijk gedeelte worden drooggemalen tot Markerwaard of moet het in natte zin ontwikkeld worden als Markermeer? Sinds het principebesluit tot inpoldering van 1980 is daarover heel wat afgepraat, geschreven, gediscussieerd en wellicht zelfs gemanipuleerd. Voor- en tegenstanders proberen zoveel mogelijk invloed uit te oefenen op regering en parlement. Belangrijkste voorstander van de Markerwaard is natuurlijk de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders (RIJP), die voor zijn voortbestaan afhankelijk is van alweer nieuw polderland. Daarnaast heeft vooral de georganiseerde landbouw zich geprofileerd als voorstander van drooglegging van het Markermeer. De laatste tijd begint dit ’groene front’ echter scheurtjes te vertonen, waarschijnlijk ten gevolge van de landbouwpolitiek van de EEG (zie interview met Mansholt in Elseviers Weekblad 18 februari 1984).