Zoals zoveel van onze vogelsoorten is de Ortolaan (Emberiza hortulana) in West-Europa een typische vogel van het cultuurland. Dat roept de vraag op, of dit wel het optimale biotoop is en of de soort oorspronkelijk hier inheems was. Vooral over de laatste vraag bestaan enige onzekerheden. Het ziet er naar uit, dat de Ortolaan vanuit het oosten West-Europa is binnengedrongen. De belangrijkste merkwaardigheid is dan echter, dat de trek van onze vogels via het uiterste westen van Europa verloopt: West-Frankrijk – Spanje – Gibraltar. Wat het biotoop betreft vermeldt Voous (1960): ’een zeer grote verscheidenheid van overwegend droge gebieden met verspreide boomgroei en een vrijwel gesloten, lage gras- en kruidenvegetatie op zandige, lemige of rotsachtige bodem: uitgestrekte graanvelden of andere akkerlanden met boomrijen of houtsingels, droge weiden en natuurlijke en kunstmatige kruidsteppen in laagland en op warme zuidhellingen in gebergten. Voorts struiksteppen en open maquis met verspreid staande eiken, waar gras onder groeit’.