De laatste tientallen jaren werden er steeds meer sombere berichten gepubliceerd over het afnemend aantal Ooivaars in ons land. De oorzaken zijn gedeeltelijk bekend en wij noemen hier het verdwijnen van het oerhollands landschap en de toename van de industrie. Het zien van een Ooievaar werd bijna zo’n zeldzaamheid dat de dierentuinen en vogelparken deze vogel wel in hun collectie moesten opnemen (voor zover dit nog niet reeds het geval was). Dat er iets moest gebeuren om deze vogel voor ons land te behouden, was meerdere instanties duidelijk geworden. Zo werd in het begin van de jaren zeventig het ooievaarsdorp ’Het Liesveld’ geopend, later gevolgd door een aantal ’buitenstations’. De doelstelling achter dit project was het in de vrije natuur terugbrengen van in (semi)-gevangenschap gefokte Ooievaars om zo de verontrustende teruggang van de Ooivaars in ons land tot staan te brengen. Dat deze stations goed werk afleveren, hebben wij deze zomer in Diergaarde Blijdorp mogen aanschouwen. Niet minder dan drie vrij vliegende Ooievaars verbleven in 1984 bijna dagelijks in de diergaarde. Omdat dit niet elk jaar gebeurt, zijn de waarnemingen vanaf 12 april 1984 in dagboekvorm genoteerd en uiteindelijk in dit artikel verwerkt. Dat Diergaarde Blijdorp zelf ook een bijdrage levert aan het behoud van de Ooievaar voor ons land laat onderstaand overzicht tevens zien.