Het nut van vogelasielen

De eerste Zeekoet die ik ooit zag, stond achtentwintig jaar geleden op een koude zaterdagochtend in december op een golfbreker bij Scheveningen. Een stookolieslachtoffer, besefte ik direct, want daar had de scholier die ik destijds was, veel over gelezen. Het kostte met niet veel moeite het uitgeputte dier te vangen en met die doornatte en besmeurde vogel in mijn arm ben ik naar huis gefietst. De Zeekoet werd ter droging achter de potkachel geplaatst en was natuurlijk de volgende ochtend dood.