De raapdiscussie: een gebed zonder einde?

In het anders zo nuchter geachte Friesland (maar ook elders in Nederland) lopen de gemoederen regelmatig hoog op over het al dan niet rapen van kievitseieren (èn ook over het rapen van andere weidevogeleieren, hoewel dat wettelijk verboden is). In de discussies over het rapen spelen zowel (biologische) feiten als (zij het vaak meer verborgen) normen en waarden een belangrijke rol, maar deze zijn in de (vaak emotionele) woordenwisselingen niet altijd even duidelijk van elkaar te onderscheiden. De biologen die zich in deze discussie mengden, trokken zich daaruit – vanwege het emotionele en persoonlijke karakter daarvan – meestal al gauw weer terug. Het is de vraag of dat wel verstandig is, want het gaat toch in belangrijke male om argumenten op hun vakgebied, waarover de meningen sterk zijn verdeeld. Naar aanleiding van de herziening van de Vogelwet 1936 en andere natuurbeschermingswetten en een uitspraak van het Europese Hof, over het rapen van kievitseieren nazorg, zijn de discussies onlangs weer in volle hevigheid losgebarsten. Tijd dus voor een kritisch overzicht van de argumenten voor en tegen het rapen ter verheldering van de discussie en een poging vooren tegenstanders tol elkaar te brengen.