Bij de term ontwikkelingssamenwerking wordt veelal in eerste instantie gedacht aan voedsel- en noodhulp in verre landen. Ontwikkelingsprojecten met daarin ecologische aspekten zijn echter binnen de Nederlandse ontwikkelingssamenwerking een duidelijke plaats aan het veroveren. Weliswaar zijn er geen natuurbeschermingsprojecten in engere zin (helaas werd een aparte begrotingspost voor ecologie door de minister van Ontwikkelingssamenwerking in 1983 afgewezen) maar in plattelandsontwikkelingsprojecten worden activiteiten die bijvoorbeeld gericht zijn op stabiel bodembeheer momenteel ter dege ondersteund. Daarnaast is een toenemend aantal bosbouwprojekten in uitvoering (meerdere worden voorbereid) waar bijvoorbeeld door het herstel of de bescherming van de lokale natuurlijke vegetatie ten behoeve van energievoorziening (brandhout!) de ecologiecomponent ruime aandacht krijgt. Dit artikel gaat over een van deze specifieke bosbouwprojekten: het in 1984 gestarte herbebossingsproject ’Projet Bois de Villages et la Reconstitution des Forêts Classees de Gonakie’ in Noord-Senegal en toont het belang van langdurige voortgang van deze vorm van ontwikkelingssamenwerking.