Op 21 december 1988 overleed in zijn woonplaats Oxford (Groot-Brittannië) de bekende etholoog Niko Tinbergen. Niko voelde zich, zoals hij zelf eens schreef, een bevoorrecht mens. Hij was een kerngezonde, opgewekte jongen, die opgegroeid was in een harmonisch gezin met bijzondere ouders. Zij woonden in een paradijselijke omgeving met heerlijke duinen in Den Haag. Beïnvloed door diverse bekwame mensen zoals Jac.RThijsse, Jan Verwey, Gerard J. Tijmstra, Julian Huxley, Erwin Stresemann, Ernst Mayr, Karl von Frisch en Konrad Lorenz kon hij zich ruim ontplooien. Vader D.C. Tinbergen was leraar Nederlands aan een Haags gymnasium. In de zomervakantie ging het gezin, bestaande uit vader, moeder, vier broers en een zuster naar Hulshorst, op de Veluwe in een vakantiehuisje. Voor die jaren een unicum. In de zandverstuivingen of in het bos viel van alles te beleven. Vast was er wel eens een graafwesp, een Boomvalk, een specht of iets dergelijks te zien. Altijd werd het schetsboek op hun verkenningstochten meegenomen. Vader Tinbergen hield veel van tekenen en schilderen en bracht deze hobby ongemerkt over op enige van zijn kinderen, met name op Niko en Luuk. Zij hanteerden het tekenstift met meesterlijke hand. Na zijn HBS jaren voelde Niko er niet veel voor om door te studeren. Zijn belangstelling ging uit naar fotograferen of hockeyen. Emigreren naar Canada leek hem ook niet gek. Dit allemaal tot ongenoegen van vader en moeder; maar hoe dit op te lossen?