Het dilemma van de Rosse Stekelstaarteend

De Witkopeend (Oxyura leucocephala) wordt als soort wereldwijd bedreigd. De totale populatie wordt geschat op ongeveer 19.000 vogels. Gedurende deze eeuw is het verspreidingsgebied dramatisch verkleind door verlies in habitat en door vervolging. Het merendeel van de populatie broedt in Kazakstan en overwintert in Turkije. Een restpopulatie bevindt zich in Spanje, die deels in Marokko overwintert. In Spanje heeft de uitvoering van een belangrijk beschermingsplan de soort voor uitsterven behoed. In 1977 waren er slechts 22 individuen, maar door dit beschermingsplan is de populatie toegenomen tot ongeveer 800 vogels. Ander goed nieuws was dat in 1993 het meer Burdur Gölü in Turkije, waar soms de halve populatie overwintert, als een natuurreservaat werd verklaard en jacht daar werd verboden. Het voortbestaan van de Witkopeend blijft echter precair door de verspreiding van de in Groot-Brittannië geïntroduceerde Rosse Stekelstaarteend (Oxyura Jamaicensis). De Rosse Stekelstaarteend kan namelijk kruisen met de Witkopeend. De nakomelingen daarvan zijn vruchtbaar. Zowel de Rosse Stekelstaarteend als de kruising tussen beide soorten gedraagt zich dominant ten opzichte van de Witkopeend. Het resultaat is dat de populatie van Witkopeenden wordt verkleind. Een zelfde situatie heeft zich voorgedaan in Nieuw-Zeeland, waar de geïntroduceerde Wilde Eend de inheemse Grijze Eend praktisch heeft uitgewist.