In Nederland bestaat maar zelden de gelegenheid om zeevogels van dichtbij te bekijken. Onze drukke, maar bovendien zandige kust biedt voor de meeste echte zeevogels geen broedgelegenheid en ook in najaar en winter, wanneer in de zuidelijke Noordzee wel veel soorten voorkomen, blijven de vogels toch op veilige afstand van die kust. De zeevogels die wij, vooral ’s winters, op het strand aantreffen, zijn doorgaans in de deplorabele staat: de olieslachtoffers. Veel van de zeevogels die in herfst en winter in Nederlandse wateren voorkomen, zijn afkomstig van kolonies in Schotland. De steile klifkusten van het Schotse vasteland, maar vooral de talloze afgelegen en dikwijls onbewoonde eilandjes bieden enorme aantallen zeevogels een geschikte broedplaats. Omdat er geleidelijk aan steeds minder jacht werd gemaakt op deze vogels, maar ook omdat het voedselaanbod voor zeevogels in de Noordzee de afgelopen eeuw sterk is toegenomen, zijn veel soorten in Schotland in aantal toegenomen. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de verspreiding van broedende zeevogeleilanden.