‘Ik vind het leuk’, waren zijn woorden als hij mij weer eens belde over deze rubriek. Soms kwam het hem beter uit als de rubriek iets minder ruimte nodig had. Prima, zo vond ik altijd. Jij bent eindredacteur en als je vindt dat er stukken uit moeten, dan is dat goed. Hij kon echter geen keuzes maken. Misschien was dat zijn kracht en ook zijn zwakte. Zoals dat meestal bij een mens het geval is. Hij vroeg in 1995 iemand die wel eens op het Internet keek. Daarmee maakte hij zijn faam waar dat hij altijd weer in was voor iets nieuws. Maar tegelijkertijd bleef ik hem mijn bijdragen via de post toesturen. Foto’s moest ik altijd nog als foto aanleveren. Dat kon ik aan sommige website diehards wel eens lastig verklaren.