Jan Allex Roos schrijft op 2 februari 2003: ‘Gisteren zag ik vanuit mijn raam iets wat voor mij nieuw was. Een Zwarte Kraai nam een uitgebreid bad in het laagje sneeuw dat er toen nog lag op het grasperk hiertegenover. Hij schoof op zijn borst door de sneeuw en rolde van de ene kant op de andere. Ook de vleugels kregen, flappend en maaiend, een uitgebreide wasbeurt in het laagje smeltende sneeuw. Het was een koddig gezicht’. Er kwamen geen andere reacties hierover, mogelijk dus een unieke waarneming.