Even knipperen velen met de ogen. Klaas Eigenhuis spelde echter bewust Sporenkieviet. Deze soort werd in 2003 enkele dagen nabij Andijk gezien. Een stevige discussie volgde over het al dan niet kunnen voorkomen van deze soort in het wild. Gelukkig ontdekten Hans ter Haar en Dirk Moerbeek een onbeduidend ringetje om de poot. En zo werd de status van de vogel na die van een mogelijke escape tot een echte escapade in de Nederlandse taal. Klaas wijst erop dat Kieviet gewoon in het ‘Groene Boekje’ staat (in de uitgave van 1995 staan beide spellingen, red.). Klaas zal zelf Kieviet blijven schrijven. Prima. Verder wijst Klaas erop dat: ‘Er aan de spelling ‘Kieviet’ officieel wel iets fout is: die hoofdletter! Dat mag van het ‘Groene Boekje’ niet. Als redacteur van het Vogeljaar kreeg ik het even te kwaad. Wij doen namelijk niet anders! Maar Klaas helpt ons: ‘Gelukkig trekken heel veel schrijvende vogelaars zich daar niets van aan. Wij schrijven onze vogelnamen met beginhoofdletters. De Grote Bonte Specht staat bij de schrijvende vogelaars helemaal hoog aangeschreven: die krijgt drie hoofdletters. De Engelsen doen het trouwens net als wij en de Duitsers in feite ook, maar die schrijven bijvoorbeeld ‘Bagatelle’ net als alle zelfstandige naamwoorden, (Bagatelle is onder andere een muziekstuk, red.) ook met een hoofdletter). Klaas vindt dat mensen (taalkundigen) die voorstellen doen inzake spellingsvoorschriften en spellingwijzigingen, zich allereerst op de hoogte hadden moeten stellen van de huidige (en vroegere) gebruiken inzake spelling bij de verschillende categorieën taalgebruikers. Het Groene Boekje beweert op pagina 48 (hoofdstuk ‘Selectie van de woorden’) dat hieraan voldaan is, maar mooi niet: als ze slechts enkele gezaghebbende vogelboeken hadden ingezien, hadden ze daar de Nederlandse vogelnamen met beginhoofdletters zien staan!’