In januari 2004 bezochten tien Nederlandse vogelaars Iran om in samenwerking met het Iraanse Department of the Environment (DoE) een midwintertelling uit te voeren van watervogels. Er werden vijf teams samengesteld, bestaande uit twee Nederlanders en enkele Iraniërs, die elk de belangrijkste watervogelgebieden van één of enkele provincies gingen tellen. Wij namen gedurende twee weken de provincie Mazandaran voor onze rekening. Deze provincie ligt in het noorden van Iran, ingeklemd tussen de Kaspische Zee en het Elburz gebergte. Het is een vlak en vruchtbaar gebied, dat bijna geheel is gecultiveerd. Vooral met rijstteelt. Het is er groen, vochtig en relatief dichtbevolkt. In totaal werden achttien telgebieden bezocht. Hiervan waren slechts twee gebieden ‘natuurlijk’: de kust van de Kaspische Zee en de Baai van Gorgan (inclusief Mian Kaleh Wildlife Refuge). De overige gebieden zijn gecreëerd of sterk beïnvloed door de mens. In totaal zijn ruim 1,2 miljoen watervogels geteld, waarmee Mazandaran veruit de meest watervogelrijke provincie van Iran is.