Er lag eens een vogelrijk natuurgebied aan de monding van de Nieuwe Waterweg. Dit lijkt een openingszin van een sprookje. Lang geleden moet dat sprookje waar geweest zijn. Tot die conclusie kom ik door het lezen van talloze stukjes over vogels waarin auteurs hun herinneringen ophalen aan het voormalig stuk natuur De Beer. In het fotoarchief van het Vogeljaar zit ook menige zwartwitfoto van dat gebied. Daardoor weet ik, hoewel ik er zelf nooit was, dat het daar destijds voor vogelaars heerlijk toeven moet zijn geweest. Helaas, De Beer is er niet meer. Het is daarom goed dat Ed Buijsman zich heeft ingespannen voor het samenstellen van de uitgave ‘Een eersteklas landschap’. Hierin beschrijft hij niet alleen de geschiedenis en de schoonheid van het gebied, maar ook de kronkels waarin toenmalige beleidsmakers, politici, ambtenaren en andere betrokkenen zich draaiden.