‘Il faut cultiver son jardin’ (Voltaire) Vogels in een ongewone tuin in Pretoria

Mijn tuin in Pretoria was slechts een tijdelijke tuin. Ik had het voorrecht er voor vier jaar te mogen verkeren. Daarna moest ik hem helaas weer loslaten. Pretoria ligt in Zuid-Afrika, ongeveer 300 kilometer ten zuiden van de Steenbokskeerkring op 1.500 meter hoogte. Het klimaat kent een droge winter die maanden kan duren, maar waarin de temperatuur aangenaam blijft, en een natte, vrij hete zomer. Lente en herfst zijn zeer aangenaam. Dit zijn ook de seizoenen dat men de meeste vogels ziet. Een enkele keer is er een uitschieter en komt er nachtvorst voor of stijgt het kwik tot 40 graden, maar dat zijn uitzonderingen. Doorgaans schijnt iedere dag de zon. Mijn tuin ligt op de noordzijde van een helling in een fraai aangelegd deel van Pretoria, wat op dit halfrond de zonzijde betekent, en hij is beplant met zowel inheemse als exotische planten en bomen. Een terras biedt een prachtig uitzicht over een deel van de stad en de heuvels eromheen. De tuin is ommuurd. Aan de westkant groeit er witte bougainville tegenop en staat er een rij acacia’s en aan de oost-kant cipressen en bessenstruiken. Midden in de tuin palmen en in de perken staan dwergpalmen, reuzenvarens, hibiscusstruiken met daaronder agapanthus, plumbago en lelies. De tuin is bewust aangelegd volgens een concept en is op het eerste gezicht niet echt vogelvriendelijk. Toch zijn er een paar elementen in die deze tuin zeer aantrekkelijk maken voor vogels. In het midden van een gedeelte van de tuin ligt een vijver. Deze is omzoomd met goed gesnoeide jasmijnhegjes en gras. In de vijver zwemmen Kois en er staan potten met riet en papyrus. Een opgehoogd deel dient als vogelbad. Verder is er de prominente ‘koraalboom’ die, wanneer hij bloeit een vogelwereld op zich herbergt. De tuin is bovendien omzoomd door hogere bomen in andere tuinen waaronder de fraai blauwe in oktober bloeiende Jacaranda (een exoot helaas) waar Pretoria beroemd om is. Een natuurlijk vogelpark met een meertje ongeveer vier kilometer verderop levert nogal eens overvliegende verrassingen op.