Enige jaren geleden is in het Vogeljaar een artikel gepubliceerd over energieverbruik bij vogels in de winter (Stoutjesdijk 2009). Daarin kwam aan de orde hoe dik hun jas is, iets wat van groot belang is voor hun energieverbruik. Voor mij was dit stuk de aanleiding een poging te wagen om na te gaan hoe groot het verbruik bij benadering zou kunnen zijn bij de Waterral. ‘s Winters zijn we wel eens in de gelegenheid een Waterral waar te nemen. In het bijzonder als het vriest. We zien de vogels dan veelal bij open water, maar ook wel eens op een voederplaats. Je kunt je dan afvragen hoe zo’n ral het klaarspeelt een vorstperiode te trotseren. Daarbij gaan we ervanuit dat deze vogel zich niet vliegend verplaatst naar een gebied waar geen vorst heerst.