Bij 66.000 Volt-leidingen in Engeland traden in de vroege morgenuren en tijdens mist herhaaldelijk kortsluitingen op. Zoekende naar de oorzaak, ontdekten technici, dat torenvalken de schuldigen waren. Men dacht eerst dat deze brave vogels, inplaats van „biddend” in de lucht naar muizen te speuren, deze vanaf de porceleinen isolatoren beloerden en dat ze dan, opvliegend, contact met de draden maakten. Toen echter vogelkenners het geval gingen bestuderen, bleek, dat de dieren zich in duikvlucht op deze isolatoren stortten, die ze klaarblijkelijk voor een prooi hielden. Dit deed zich vooral voor, als men het zoemend geluid hoorde, dat soms van zulke isolatoren uitgaat. Dat zou erop wijzen, dat torenvalken hun prooi niet alleen met het oog, maar ook met het oor trachten te vinden! Merkwaardig was, dat zij er meestal levend afkwamen, terwijl andere vogels, die bij deze hoogspanningen kortsluiting veroorzaken, gewoonlijk geheel verkoold worden. Men schrijft dit toe aan het feit, dat zij een enorme snelheid bereiken en enkel met natte vleugels de draden aanraken.