Ieder jaar valt me, bij mijn tochten door Waterland, in de loop van November een vrij plotselinge, snelle stijging op van het aantal kieviten, waarvan een gedeelte weer doortrekt en een ander deel wellicht blijft hangen. In elk geval is daarna het aantal kieviten groter dan tevoren, waarbij zich in November enkele „pieken” voordoen. Pas bij het invallen van de echte winter, met ijs en sneeuw, verlaten de kieviten Waterland geheel. Om enkele cijfers uit de laatste jaren te geven.