Reacties van een houtsnip

Op 1 Februari j.l. wandelde ik langs de steile oevers van de Bosbeek in de bossen te Bennekom. Dit beekje was het enige water in de omgeving, dat niet bevroren was. Plotseling werd ik tussen de bruine bladeren aan de beekoevers een schichtige beweging gewaar en ik zag nog juist, hoe op een tiental meters van mij verwijderd, een vogel zich snel drukte. Door de kijker ontdekte ik een Houtsnip, die zijn snavel geheel in de bladmassa had gestoken. Gedurende enige tijd bleef de vogel roerloos zitten. Prachtig zo’n mimicri! Na een minuut of vijf kwam er beweging in; stukje voor stukje trok hij de snavel uit de grond en ging rond zitten kijken. Ik verwijderde mij en kwam na een poosje weer terug. De Houtsnip zat op een andere plaats. Ditmaal bleef hij staan, liet zich tot op enkele meters benaderen en vloog toen weg. Het kwam mij voor, dat hij bij onze eerste ontmoeting geschrokken was en daarom de snavel in de bladmassa stak.