We kunnen terugkijken op een roerig jaar. Sinds we begin 1994 een landelijke club werden, bereikten ons uit het hele land berichten over vervolging van roofvogels. En dat wat we binnen krijgen, is slechts een klein deel van wat er in werkelijkheid gaande is. Exacte aantallen zijn moeilijk te geven, maar het moet om duizenden gevallen van vergiftiging, afschot, klemmen en nestverstoring per jaar gaan. We realiseren ons dat roofvogelvervolging omvangrijker en intensiever is dan we ooit voor mogelijk hebben gehouden. Sinds 1936 zijn roofvogels beschermd, maar ze worden anno 1995 nog steeds uitgeroeid als onkruid. Dergelijke praktijken horen in dit land en in deze tijd niet langer thuis. Op initiatief van Natuurmonumenten is op 14 november jongstleden, in samenwerking met Vogelbescherming Nederland en de Werkgroep RoofVogels Nederland, een campagne Stop de moord op roofvogels van start gegaan. Doel: het onder de aandacht van de Nederlandse bevolking en politiek Den Haag brengen van de wijze waarop de roofvogels in Nederland worden vervolgd. Dit alles uiteraard om een einde aan deze vervolging te maken. Er ging een brief naar minister Van Aartsen met drie wensen: (1) betere faciliteiten voor onderzoek naar de doodsoorzaken van onder verdachte omstandigheden dood aangetroffen roofvogels, (2) strengere straffen voor roofvogelmoord, (3) geen jacht meer in natuurgebieden. Voor punt 1 kan worden verwezen naar het artikel van Jan Schipperijn in deze Takkeling.
Additional Metadata | |
---|---|
De Takkeling | |
CC BY 3.0 NL ("Naamsvermelding") | |
Organisation | Werkgroep Roofvogels Nederland |
Maria Quist. (1995). Intro. De Takkeling, 3(1), 1–2. |