Op zondagmiddag 8 oktober 1995, rond 14.00 u, stond ik in de Bandpolder in het Lauwersmeergebied naar de daar aanwezige vogels te kijken. De Bandpolder is een natuurgebied van Natuurmonumenten en die hebben er de laatste jaren voor gezorgd dat het gebied weer erg nat is. En daardoor zaten er die zondag ook veel watervogels. Achter in de polder, tegen de zeedijk, zaten bij een grote plas water veel Smienten. Meer tegen de weg aan zat hier en daar een groepje Brandganzen. Plotseling zag ik de Smienten in paniek het water in vluchten. Snel de verrekijker gepakt en ja hoor, daar zag ik hem, een Slechtvalk die met een razende vaart over de Smienten heenscheerde. Zijn stootduik was niet succesvol. Een nieuwe poging had weinig zin, want de Smienten zaten allemaal in het water. Hier had de Slechtvalk iets op bedacht. Hij ging op ongeveer 100 meter van een groep Brandganzen op de grond zitten en ging lopend naar de Brandganzen toe. Toen hij eenmaal tussen de ganzen zat, begon hij zijn verenkleed wat in orde te maken en om zich heen te kijken, terwijl de Brandganzen zich niets van hem aantrokken en nistig door foerageerden. Ondertussen kwamen de Smienten tot rust. Dit was blijkbaar de bedoeling van de Slechtvalk, want na ongeveer 15 minuten kwam de valk weer in beweging. De rust was weergekeerd bij de Smienten en zij zaten weer grotendeels op de wal. De Slechtvalk ging op de wieken en verdween met een grote boog, om hoogte te krijgen, richting Smienten. Dit herhaalde zich drie keer. Steeds landde hij/zij na een mislukte poging op c. 100 meter van de ganzen en ging dan lopend naar ze toe. Na de derde mislukte poging ging de valk weer tussen de ganzen zitten, om na ongeveer vijf minuten op te vliegen en richting Lauwersmeer te verdwijnen en niet meer terug te keren. Ziedaar, een toevallige belevenis van een roofvogeliefhebber.