Begin april dit jaar vond ik een nest van een Buizerd vlak bij mijn werk. Ik kon de Buizerd dus dagelijks observeren. Op 19 april werd door een kennis bij het nest een lichtgekleurde Buizerd gevonden en bij mij gebracht (ondergetekende is tevens asielhouder). Hij lag langs de spoorlijn en had van een hazenkadaver gegeten. Na onderzoek door een dierenarts werd hersenschudding en een gebroken vleugel geconstateerd. De vogel knapte voorspoedig op, kreeg een ring om (6091256) en kon op 9 mei weer worden vrijgelaten. Hij was op grote afstand te herkennen aan zijn lichte, vrijwel witte verenpak. De andere helft van het paar had ondertussen gewoon doorgebroed want weldra verschenen de eerste kalkspetters onder het nest. Toen de jongen ± 10 dagen oud waren begon de “witte” nukken te krijgen en viel fietsers aan die binnen een straal van 25 meter van zijn nest voorbijkwamen (zie krantenartikel). Dit gebeurde altijd van achteren en op het hoofd gericht. Het dier was opvallend minder schuw dan zijn soortgenoten wat volgens mij te wijten is aan de revalidatietijd in het vogelasiel.