Bij een broedgeval van een Sperwer in de duinen bij Wassenaar in 1996 had ik te maken met een bijzondere sperwerman. In plaats van het gebruikelijke schuwe gedrag liet deze vogel zich benaderen tot een afstand van slechts twee meter. Zonder zich iets van mijn aanwezigheid aan te trekken, raapte hij takjes van de grond voor de nestbouw. Eenmaal ving hij zelfs een muis op slechts enkele meters van mij vandaan. Bij dit alles liet hij zich ook nog rustig fotograferen. Hij was geringd. Dit bleek te zijn gebeurd op de vinkenbaan Meijendel in november 1992. Zijn tamme gedrag kan daar niet aan te danken zijn. Het wijfje van dit paar was van een heel ander slag. Te lang stilstaan bij het nest stond garant voor een daadwerkelijke aanval (zie Foto). Vijf jongen vlogen van haar nest uit, waarvan ik er al gauw vier geplukt terugvond. Vreemd genoeg werden vrijwel gelijktijdig uitgevlogen Torenvalken van een nestkast 50 meter verderop door de predator met rust gelaten. De meest bijzondere prooi van het sperwermannetje was overigens een Bokje.