Beste mensen, allemaal hartelijk gefeliciteerd: we hebben de Gouden Lepelaar gewonnen! Het zit zo: ik werd opgeheld met de mededeling dat het bestuur van Vogelbescherming had besloten dat ik dat ereteken zou krijgen. Dat is natuurlijk ontzettend aardig, maar eerlijk gezegd vind ik al dat prijzengedoe wat overdreven. Zeker in dit geval. Er zijn zoveel mensen binnen de WRN die zich het vuur uit de sloffen lopen. Het is niet fair dat er daarvan één wordt uitgelicht. Ik heb dat heel vriendelijk gezegd, en gevraagd of de hele WRN, als organisatie, voor de onderscheiding in aanmerking zou kunnen komen. Vogelbescherming heeft het opgezocht in de paperassen, maar dat bleek niet mogelijk. De Gouden Lepelaar hoort aan één persoon te worden opgehangen, letterlijk en figuurlijk. Het compromis was, dat ik het speldje zou aannemen en dat in het persbericht zou worden opgenomen, dat de Gouden Lepelaar 1999 ook beschouwd wordt als blijk van waardering voor het werk van de hele roofvogelgroep. En aldus geschiedde (zie laatste regels artikel). Een mooie opsteker voor ons allemaal. Vogelbescherming bedankt!