In het kader van natuurbouw zijn er in de loop van de jaren tachtig in Groningen enkele natuurgebieden bijgekomen. Eén daarvan is het Hoeksmeer, twee kilometer ten zuiden van Garrelsweer gelegen. Het Hoeksmeer ligt in een natuurlijke schotelvormige laagte in het landschap en oorspronkelijk was hier dan ook een meertje, dat op oude kaarten uit de zeventiende eeuw goed is te herkennen. Nijvere Groningers hebben het Hoeksmeer in de negentiende eeuw drooggelegd, door het graven van sloten en de bouw van twee molens. Op de windmolen aan de noordzijde, die het vorig jaar is gerestaureerd, staat het jaartal 1801. Op de stafkaart van 1867 is het Hoeksmeer ingetekend als moerassig land, door middel van kleine polletjes. Kennelijk kon de bemaling niet geheel verhinderen dat het Hoeksmeer soms drassig was. Omwonenden hebben me verteld dat ook in de laatste tientallen jaren in natte voorjaarsperioden het land soms onder water kwam te staan en dat er dan veel vogels op af kwamen. In het kader van de ruilverkaveling Stedum-Loppersum heeft Staatsbosbeheer het Hoeksmeer gekregen om er een reservaat van te maken. De waterstand is flink omhoog gegaan, zodat op de centrale percelen nu voortdurend enkele centimeters tot decimeters water staan. Hierdoor kon, zonder al te grote ingrepen, een ideaal watervogelbiotoop in deze laagte ontstaan.