Berthelots Pieper komt alleen voor op Madeira en de Canarische Eilanden en is dus een zogenaamde endemische soort. Alleen op die eilanden kun je ze zien, en nergens anders. Geïsoleerde bergtoppen willen ook wel eens een endeem opleveren, maar eilanden (en nog liever kleinere eilandjes voor de kust van grote) zijn er het meest geschikt voor. Endemen zijn haast per definitie zeldzaam en geneigd tot uitsterven. Wie in 1994 het plan opvat veel endemen te zien dient zich te haasten. Gedenk de Dodo. In mei 1992 bevind ik mij op Gran Canaria en ik heb geen twijfel, Berthelots Pieper zal worden gezien, ik ga mijn eerste endemische vogelsoort bewonderen. “Bewoont alle natuurlijke biotopen op de Canarische Eilanden” juicht mijn veldgids. Een makkie. Gewoon een stukje onbebouwd eiland zoeken en daar zitten ze bij tientallen, en maar piepen.
| Additional Metadata | |
|---|---|
| De Grauwe Gors | |
| CC BY-NC 3.0 NL ("Naamsvermelding-NietCommercieel") | |
| Organisation | Avifauna Groningen |
|
onbekend. (1994). Endemisch. De Grauwe Gors, 22(3), 82–82. |
|