Vogels kijken heeft zijn nadelen. Het rijtje van afnemende aantrekkelijkheid ziet er ongeveer zo uit: 1. Vogels moeten bekeken worden. Dit vindt elk Avifaunalid leuk. 2. Ze moeten gedetermineerd worden. Is heel soms lastig. 3. Ze zouden geteld moeten worden. Hier haken al heel wat af. 4. Ze moeten ... beschermd worden. Geef mijn portie maar aan een stadsduif. – in het veld. OK, een Houtsnip van een glazen ruit naar het asiel. – op papier. Niemand is zó gek; daarvoor gireer je toch? Het overzicht geeft ’t al aan: vogels kijken roept meer op dan iedereen voor zijn rekening wil nemen. Je gaat vooral voor jezelf naar buiten, de vogel komt op de tweede plaats. Dat betekent dat je even wil ontsnappen aan drukte, lawaai, deadlines en papier. Op de vlucht voor verantwoordelijkheid en verplichtingen, niet op zoek naar nog meer werk. Dat zal er voor veel mensen die rondlopen met een kijker om de nek achter zitten.