Nee, niet C. Wigman. A.B. Wigman (1891-1972), journalist, groot natuurkenner en promotor van de Veluwe, schrijver van vele bestsellers waaronder Bruine verten en blinkend zand (1932) en het eindeloos herdrukte Gevederde vrijbuiters (1937). Over hem gaat dit stukje. Wigman schreef niet alleen vogelboeken, hij verzamelde ze ook en moet er veel gehad hebben want de moderne verzamelaar van oude vogelboeken komt voortdurend zijn naam tegen: Wigman heeft zijn hele bibliotheek gesigneerd. Nog leuker is dat Wigman zijn boeken placht te voorzien van annotaties zodat het in sommige gevallen mogelijk is te traceren hoe Wigman een door hem bestudeerd boek heeft ’beleefd’. Dit is altijd spannend als het bekende figuren betreft. Zo bezit ik een exemplaar van Onze gevederde vrienden (1910) door Dr. P.G. Buekers uit de nalatenschap van Jonkheer van Heurn dat in de marge door van Heurn van commentaar is voorzien. De Jonkheer is niet geheel onkritisch. Maar ik dwaal af.