Drenten hebben meer over voor hun cultuur dan Groningers. Dat merk je bijvoorbeeld als de beide “tweede generatie vogelboeken” naast elkaar gelegd worden. De “Atlas van Vogels van Groningen”(l992) is een rapport met slap kaft. Broedvogels van Drenthe (1996) een modem zwaar kleurig boek met dito kwaliteit omslag. Onze zuiderburen hebben hiermee een boek geproduceerd waar alles instaat over hun broedvogels. Een kwart van het boek is gevuld met beschrijvingen van vogels in hun biotopen. Daarbij gaat het niet alleen om drentse eigenaardigheden zoals bossen en heiden, maar ook om vogels van de bebouwde kom (in Exloo). Hoe mooi het boek ook is, toch bekruipt bij het lezen, mij het gevoel dat sensationele verrassingen ontbreken. Misschien is het een lot dat voor elk “tweede” provinciale vogelboek, de wet van de verminderende meeropbrengst opgaat (in 1983 verscheen Vogels van Drenthe).