Impressies van een oefendag

Lange tijd heb ik niet willen meedoen met tellingen in het Waddengebied: grote aantallen vogels en lastige soortherkenning in de winter. Het leek mij meer iets voor superervaren tellers. Toen ik op een gegeven moment toch eens mee ging bleek dat de superervaren tellers in het veld dezelfde onzekerheden kenden ten aanzien van het schatten van grote aantallen en de soms lastige soortherkenning. Ik doe inmiddels al weer diverse jaren met veel plezier mee met de tellingen aan de Groninger Noordkust. Een van de spannendste dingen bij een telling is altijd het gesprek na afloop (in het Zielhoes te Noordpolderzijl, vooral ’s winters, bij voorkeur onder het genot van een glas warme chocolademelk): zouden de anderen ook zo veel Kanoeten hebben? Welke zeldzaamheden zijn er gezien?