Tranen om de acacia’s

De sierappelbomen naast mijn huis hadden bloedluis en de man van de Milieudienst zette hardvochtig een kruis op de twee stammetjes: “Nee, van bloedluis herstellen ze nooit.” Of dat waar was kon ik niet beoordelen, maar ik vond het wel erg jammer dat de boompjes zouden worden gekapt en vervangen door acacia’s. “Ook hele mooie boompies, hoor”, zei die man nog. Pas maanden later begon ik te begrijpen waarom de Gemeente Groningen toch zo dol is op deze exoot. Een acacia vergt namelijk geen onderhoud, en dat onder andere omdat onze Nederlandse insecten er niet van of op kunnen leven. Nu de bomen er twee jaar staan (ze groeien uitstekend en zijn frisgroen van kleur) moet ik zelfs constateren dat er helemaal niets op leeft. De acacia’s blijken voor vogels niet eens geschikt om gewoon in te zitten.