Tellingen op slaapplaatsen van de Wulp

Aan het begin van de jaren zeventig werden in Zuidwest-Drenthe voor het eerst pogingen ondernomen tellingen te houden van steltlopers die in de avond in groepen naar natte heidevelden vlogen om daar gezamenlijk de nacht door te brengen. Tijdens de tellingen op enkele slaapplaatsen werden zo’n 3000 Regenwulpen en 20.000 Grutto’s geteld (van Dijk e.a. 1972). In de tweede helft van de jaren zeventig werd dit type tellingen provinciaal en voor de Regenwulp ook landelijk aangepakt. Op van de tevoren vastgestelde data werden soms op 23 plaatsen in Drenthe tellingen tegelijk uitgevoerd. De resultaten waren navenant: van Regenwulpen werden in Drenthe maxima tot 16.500 ex. geteld, Grutto’s 25.000 ex., Wulpen 2.000 ex., Scholeksters 5.000 ex. en Kemphanen 1.000 ex. Ook andere soorten werden in het slaapplaatsonderzoek betrokken, zoals meeuwen, kraaien en de Spreeuw. Alle gegevens zijn opgenomen of verwerkt in Vogels van Drenthe, maar noodgedwongen moest vaak kort worden samengevat. Het landelijk onderzoek naar het voorkomen van de Wulp in het binnenland van Nederland, dat in 1982 en 1983 georganiseerd werd (Nederlandse Steltloperswerkgroep 1981), gaf opnieuw een impuls om in Drenthe Wulpen op slaapplaatsen te tellen. Dit bood tevens een gelegenheid vergelijkingen te maken met vorige telresultaten. Deze vergelijkingsmogelijkheid en het feit dat veel basisgegevens niet waren gepubliceerd, vormen de directe aanleiding voor het samenstellen van dit artikel. In de volgende nummers van Drentse Vogels zullen de Scholekster, Grutto, Kemphaan en misschien nog meer soorten aan de beurt komen. In dit artikel wordt niet ingegaan op algemene informatie over slaapplaatsen. Hiervoor wordt verwezen naar Van Dijk & Van Os (1982), Van Dijk & Reijnen (in prep.) en Piersma (1983).