Wasscher (1988) deelde mede, dat aan de Duits-Nederlandse Rothenbach in 1988 een exemplaar van Onychogomphus forcipatus werd gevangen door W. Renema. Deze ontdekking zou van groot belang geweest zijn, daar de soort in de provincie Limburg en in Nordrhein-Westfalen als uitgestorven geldt. In Nederland is O. forcipatus alleen bewezen in Zuid-Limburg, naar aanleiding van vondsten daterend uit 1888 en 1949 (Geijskes en van Tol, 1983). In het Nordrhein-Westfaalse grensgebied, ten westen van de Niederrhein, zijn slechts drie vindplaatsen van het begin van deze eeuw bekend geworden (le Roi, 1908; Remkes, 1909 & 1910). Vanwege het belang van een mogelijke herontdekking werd W. Renema herhaaldelijk door ons verzocht, zijn vangst te verifiëren. Helaas bleef onze correspondentie onbeantwoord. De auteur van deze bijzondere mededeling leverde nieuwe aanwijzingen: de vindplaats zou de Boschbeek zijn en in plaats van een gevangen bewijsexemplaar zouden er foto's van deze libel voorhanden zijn (Wasscher, pers. med.). Daar de Boschbeek grondig is onderzocht (Jödicke et al., 1989) en een verwisseling met de aan deze beek regelmatig voortplantende Cordulegaster boltonii i waarschijnlijk is, verzochten wij vervolgens om een mogelijkheid, de foto's te kunnen controleren. Uiteindelijk bleek uit informatie dat alle foto's verloren gegaan zouden zijn, (Wasscher, pers. med.). Derhalve staat het voor ons vast, dat deze vondst te annuleren is.