’Gebruik van verspreidingsgegevens van zeevogels op zee bij beschermingsmaatregelen ’ Om effectief te reageren op olielozingen op zee en voor het verstandig plannen van ontwikkelingen in de offshore industrie is het belangrijk om te weten welke risico’s gelopen worden door vogels in verschillende gebieden. Systematisch onderzoek naar de verspreiding en talrijkheid van zeevogels op zee wordt sinds 10 jaar uitgevoerd. Gewone verspreidingskaarten zijn van geringe betekenis voor de ornithologisch ongeschoolde beleidsmaker. Daarom werden voor elke maand kaarten van de Noordzee vervaardigd die de kwetsbaarheid van verschillende gebieden illustreren (Tasker & Pienkowsld 1987). De ’kwetsbaarheid’ voor olie wordt bepaald door rekening te houden met de tijd die de betreffende soort op het water zwemmend doorbrengt en het relatieve belang van de Noordzee voor die soort (op wereldschaal). Voor de toekomst zijn er twee voorstellen. Ten eerste, vanuit de North Sea Task Force worden middelen vrijgemaakt om een nieuwe atlas van voor vogels belangrijke gebieden op de Noordzee samen te stellen waarin de meest recente informatie bijeengebracht zal worden. Ten tweede worden plannen ontwikkeld voor een internationaal offshore monitoring programma voor zeevogelverspreiding. Dit programma kan ook worden gebruikt om fluctuaties in aantallen aanspoelende zeevogels te verklaren.