De overleving van gerehabiliteerde zeekoeten Uria aalge: een verkennend onderzoek

De chronische olievervuiling van de Zuidelijke Noordzee leidt jaarlijks tot een forse sterfte van zeevogels. Een groot aantal olieslachtoffers bereikt de kust levend en in Nederland bevinden zich enkele gespecialiseerde vogelopvangcentra waar deze vogels worden schoongemaakt en zo mogelijk gerevalideerd. Meestal worden deze dieren nadat ze wat zijn aangesterkt weer vrij gelaten. In een recent verschenen artikel in Ibis werd de overleving van dergelijke schoongemaakte olieslachtoffers beschreven en bediscussieerd (B E. Sharp 1996. Post-release survival of oiled, cleaned seabirds in North America. Ibis 138: 222-228; zie de bespreking van Klaas van Dijk in de rubriek 'Recente publicaties’). Over de 'successen' van opvangcentra in ons land is helaas maar bitter weinig bekend. De laatste jaren is er gelukkig op aanzienlijke schaal overgegaan tot het ringen van zeevogels die weer konden worden uitgezet, zodat inmiddels een beter inzicht zou moeten kunnen worden verkregen in de overleving van zeevogels die vanuit Nederlandse opvangcentra worden vrijgelaten. Geïnspireerd door het artikel van Sharp heeft de Nederlandse Zeevogelgroep besloten om een verkennend onderzoek uit te voeren naar de overleving van in Nederland geringde Zeekoeien Uria aalge. Hiertoe werden niet alleen de ringers en de vogelopvangcentra benaderd met het verzoek tot medewerking, maar ook werd van de Nederlandse Ringcentrale een uitdraai van terugmeldingen van in Nederland geringde Zeekoeien gekocht. Deze mededeling is behalve een kennisgeving van het voorgenomen onderzoek tevens een verzoek tot medewerking. Iedereen die iets te melden heeft over de resultaten van zeevogelrehabilitatie wordt hierbij uitgenodigd om dit op schrift te stellen voor ons tijdschrift, of anders door contact op te nemen met Mardik Leopold of Kees Camphuysen, een bijdrage te leveren aan het project. Inmiddels zijn ook al vruchtbare contacten gelegd met onderzoekers op Britse zeevogelkolonies, waar zo nu en dan Zeekoeien met Nederlandse ringen werden waargenomen. Inspired by a recent paper in Ibis on the post-release survival of oiled, cleaned seabirds, a study on the survival of Guillemots which were rehabilitated in The Netherlands is started by the Dutch Seabird Group. All ringing recoveries of Guillemots ringed in The Netherlands will be used and ringers and rehabilitation centres are contacted. Anybody interested in this subject is welcomed to contribute, either in the form of papers for Sula or to discuss the subject with either Mardik Leopold, or Kees Camphuysen. We are particularly interested in sightings and/or records of the breeding success of Dutch-ringed Guillemots in colonies around the North Sea.