Besprekingen

Klaus Mailing Olsen publiceert al lang over de identificatie van jagers. Na 'Labbar – en bestamningsguide till slàktet Stercorarius’ (Olsen K.M. 1988; Anser 20 supplement, 72pp, Lund) en Field identification of the smaller skuas’ (Olsen K.M. 1989; Brit. Birds 82(4): 143-176) verscheen in 1992 in Nederland de eerste versie van Dutch Birding Vogelgids 1: 'Jagers' (Olsen K.M. 1992; Dutch Birding Vogelgids 1, GMB Uitgeverij, Haarlem, 104pp). In Sula 7(1): 32-33 is deze laatste uitgave niet bepaald vleiend besproken, maar het voornaamste bezwaar was toen de uitermate knullige vertaling. Deze nieuwe gids, in Nederland verwarrend genoeg opnieuw uitgegeven als Dutch Birding Vogelgids 1, lijkt op het eerste gezicht op ’een Poyser’ (gebonden, witte flap met kleurige illustraties, 17.5x24.5 cm en bijna 200 pagina’s op stevig papier). Alle jagers komen ditmaal aan de orde, dus ook de verschillende soorten ’grote’ jagers van het zuidelijk halfrond. Een 13-tal kleurenplaten en talloze zwart-wit tekeningen, enkele kleurenfoto’s en vele zwart-wit foto’s maken het tot een rijkelijk geïllustreerde uitgave. Het is onduidelijk waarom sommige foto’s zowel in kleur als in zwart-wit zijn opgenomen (soms in spiegelbeeld), maar over het algemeen zijn de illustraties bruikbaar en van voldoende kwaliteit om van betekenis te zijn bij een succesvolle determinatie. Een manco zou kunnen zijn dat het aangeboden illustratiemateriaal zo omvangrijk is, dat een eenvoudige vogelaar al spoedig door de bomen het bos niet meer ziet. Het opnemen van tamelijk zeldzame afwijkingen, zoals een bijna geheel witte Kleine Jager met enorm versleten veren, werkt misschien wel aardig als een waarschuwing dat de jagers er vreemd kunnen uitzien, maar leidt ook tot een soort over-kill. De bijschriften slaan soms helemaal niet op het afgebeelde. Zo luidt de tekst bij een plat op de buik zittende Grote Jager die door een staande fotograaf recht van boven werd gefotografeerd: "...cleaner underparts ...important when ageing this species...", of bij een zwart-wit foto "... Note cold dark brown overall coloration." Het boek biedt zoals te verwachten valt uitvoerige en gedetailleerde informatie over de verschillende kleden en over de problemen bij het onderscheiden van de diverse (onder-) soorten. De verspreidingskaarten zijn over het algemeen van hoge kwaliteit en er is een groot aantal biomedische gegevens opgenomen (veelal maten van balgen door de auteur, soms tamelijk kritiekloos geplaatst naast metingen aan levende vogels door anderen). Ondergeschikt, maar niettemin informatief, zijn secties over voedsel en broedbiologie. Ik stel voor dat we het eerste boekje ’Jagers’ gauw vergeten en kan deze nieuwe uitgave alleen maar aanraden aan allen die geïnteresseerd zijn in zeevogels. Voor zeetrektellers is de uitdaging om nou toch eindelijk een enkele Zuidpooljager te zien misschien wel attractief. Een mooi, degelijk boek, waarmee Klaus, Pica Press en GMB alleen maar gecomplimenteerd kunnen worden.