Waterbirds with broken hearts: three cases of ruptured ventricles

Tijdens dissecties van meer dan 3000 watervogels die waren verhongerd, verdronken of verongelukt (vuurtoren- en vangstslachtoffers), was het ons geen enkele keer opgevallen dat een hart was beschadigd. Hier presenleren we echter drie gevallen van watervogels met een 'gebroken hart'. Zowel bij een Grote Fuut uit Argentinie, als een Brilduiker en een Kleine Aik uit Nederland, was de (rechter) ventrikel gescheurd. In alle drie de gevallen waren de vogels aan de buitenkant onbeschadigd maar bleken ze toch verschillende botbreuken te hebben. Dit zou er op kunnen wijzen dat ze op een geweldadige manier aan hun einde kwamen. In het geval van de Grote Fuut zijn we er vrijwel zeker van dat er met hem is gespeeld door een van de talrijke aanwezige Palagonische Zeeleeuwen. Om te komen tot een beter begrip van deze merkwaardige doodsoorzaak zou het lonen om een volgende keer de gescheurde harten op 4% formaline te bewaren voor onderzoek door veterinaire specialisten. The heart is a critically important an a very active organ (e.g. Vogel 1992) that has been subject to considerable study in birds (e.g. Sturkie 1986, Jones & Johansen 1972). Rupture of the muscular wall of hearts has rarely been reported (J.E. Cooper pers. comm.; but see von Numers 1991). In this note we present three examples to alert ornithologists and wildlife biologists to the possibility. Better described cases of this trauma (on the basis of formalin-preserved tissue allowing histopathology, for example) might help to elucidate any common pathological background and their biological significance.