Mededelingen van de Fryske Feriening foar Fjildbiology

Op 24 februari 1989 organiseerde de FFF samen met de Wielenwerkgroep het symposium ”Natuurbeheer in ontwikkeling”. Dit jaar organiseert de FFF opnieuw een symposium en weer staat de natuurontwikkeling centraal. Maar de invalshoek is anders. Vooral de positie van de oude cultuurlandschappen en, in het verlengde daarvan, de betaalbaarheid van het natuurbeleid staan centraal. Werd in 1989 het begrip ”natuurontwikkeling” vooral inhoudelijk belicht, deze keer is er meer aandacht voor de beleidsmatige kant en de uitvoeringsmogelijkheden van het overheidsbeleid. Uiteraard kan daarbij de rol van de liefhebber-veldbiologen ter sprake komen, anderzijds zoekt de FFF op dit symposium ook de dialoog met andere ”werkers”: bestuurders van provincie, gemeenten en waterschappen, ruilverkavelaars, boeren en natuurlijk terreinbeheerders. In hun essay ”Moderne natuurbescherming in oude cultuurlandschappen” (zie noot) zetten Gertjan Endedijk, Harro Kraal en Rolf Roos de verschillen tussen de klassieke en de moderne natuurbescherming helder naast elkaar in een schema (pag. 18). In het Natuurbeleidsplan, dat onlangs door de Tweede Kamer werd aangenomen, voert de moderne natuurbescherming de boventoon. Is het optimisme, dat de moderne natuurbescherming kenmerkt, gerechtvaardigd? In cultuurdiscussies roert zich tegenwoordig de groep van de ”postmodernisten”, die bijzonder kritisch staan tegenover het geloof in vooruitgang, technologie en ”maakbaarheid”. De titel van het op 15 november te houden symposium is dan ook een knipoog naar de postmodernisten. De natuurontwikkelaars worden uitgenodigd zich te verdedigen tegen kritiek van diverse zijden. Het gaat om het soort vragen als: -Zijn de oude natuurmonumenten (bijvoorbeeld blauwgraslanden) nog te redden? En zijn de kosten daarvoor te dekken? -Biedt natuurontwikkeling perspectief voor natuurbehoud? Is er in het Natuurbeleidsplan voldoende aandacht voor natuurbehoud? -Lopen wij via de lijn van de natuurontwikkeling niet het risico dat natuur te zeer als ”maakbaar” wordt beschouwd, zodat in het ruimtelijk beleid van de overheden natuur een factor kan worden, die je dáár kunt plannen ”waar het geen kwaad kan”? -Versluiert men via natuurontwikkelingsprojecten mogelijk de afbraak van (wereld)wijde natuurlijke systemen? De organisatoren en sprekers van het symposium hopen meer begrip van, dieper inzicht in en grotere betrokkenheid bij het moderne natuurbeleid te bewerkstelligen.